Dag 0, Onze reis gaat beginnen

Met enige kriebels in onze buik staan we woensdag 10 juli op. Het gaat nu dan toch eindelijk gebeuren; onze reis naar Zuid-Afrika en Mauritius.

Arthur (overbuurman) brengt ons naar het station in Assen waarvandaan we de trein nemen naar Schiphol. Het leek ons een hele relaxte manier van reizen en dat bleek ook daadwerkelijk zo te zijn. Met een korte bus-transfer tussen Zwolle en Kampen kwamen we keurig op tijd aan op Schiphol. We hadden ruim de tijd genomen om hier nog even rond te neuzen. De kids waren nog nooit op Schiphol geweest (we vlogen altijd via Weeze, Düsseldorf of Bremen) dus om hier wat extra tijd door te brengen was prima.

Na een afternoon-snack op Schiphol stapten we keurig op tijd in het vliegtuig op weg naar München. Dit was maar een vlucht van anderhalf uur waarin een koekje en een drankje geserveerd kregen. Tijdens de overstap naar Johannesburg hadden we op Airport München voldoende tijd om een drankje te doen. In de Champagne bar namen we rustig de tijd om de vakantie in te luiden.

Het vliegtuig van South-Africa was vrij nieuw en met een eigen IPad voor onze neus, een dekentje en een kussentje verliep deze vlucht prima, hoewel het slapen in een vliegtuig niet echt een rustgevende ervaring is.

Omdat we op Schiphol al wat Zuid Afrikaanse Rand hadden gehaald hoefden we dit nu niet meer te doen en liepen we door naar EuropCar waar we onze auto op konden halen. Het was een 7 persoons Toyota Aranza waar de 2 extra stoelen nog achterin stonden. Na het opklappen van deze stoelen pasten de koffers er net in en reden we aan de linkerkant de parkeergarage uit. Een rare gewaarwording om aan de linkerkant te rijden, maar doordat we 4 paar ogen hadden kwamen we, na 1x fout gereden te zijn, op de goed weg en reden we uiterst relaxt richting Mapareng in het noorden.

Na een tijdje besloten we te stoppen en misschien dat het zo moest zijn, maar we troffen een fantastische parkeerplaats waar een heel groot wildpark achter zat. Struisvogels, Zebra’s, Buffels, Impala’s en even later zelfs Neushoorns liepen naar de grote plas waar ze bijgevoerd werden. Wat een geluk dat we precies op dit voedertijdstip hier waren en dit konden zien! Gezien de enorme omvang van het terrein was de kans klein dat we deze dieren anders hadden gezien.

Met een ‘safari-gevoel’ stapten we weer in de auto en reden we verder. Het is bijzonder om te zien dat de snelweg door iedereen gebruikt mag worden. Mensen lopen hier langs de weg of steken deze over. Tractors rijden hier ook met karren erachter stapvoets over de snelweg en zo nu en dan is er een afslag naar rechts. Dit betekent dat je de andere baan, van tegemoetkomend verkeer, over moet steken. Links en rechts in halen is hier ook heel gewoon. Wat het meest prettige vonden was het inhalen. Wanneer er een auto achter je rijdt die je voorbij wilt dan ga je op de vluchtstrook rijden zodat de auto er makkelijk voorbij kan.  Komt er een tegenliggen aan dat gaat deze voor jou aan de kant zodat iedereen door kan rijden. Het lijkt allemaal rommelig maar wanneer je meegaat in deze Zuid-Afrikaanse manier van rijden rijdt het echter heel relaxt.

Na een vermoeide, maar goede reis komen wij aan bij de onze eerste overnachting. Blyde Canyon in Mapareng, waar de apen rustig over het terrein lopen. Het terras van het restaurant, dat elders op het terrein ligt, biedt uitzicht op ‘The Tree Rondavels’. Morgen gaan we naar een uitzichtpunt waar we dit en nog vele andere dingen gaan bekijken.

Wij hebben er zin in en de vakantie is al super goed begonnen!