Dag 10; Wetland Park iSimangaliso St. Lucia

En na een dikke week zon, zon en nog eens zon is het nu een bewolkte dag. Vannacht heeft het zelfs geregend. Tja, dan kopt de naam ‘Wetlands’ ook echt. In combinatie met de meer dan stevige wind is het wel even wennen. Gisteren in Swaziland waaide het ook erg hard maar naar mate we de grens naderde ging de wind liggen. Nu blijkt dat deze harde wind toch zuidwaarts is getrokken en inmiddels ook hier huishoudt.

Vanmorgen eerste lekker uitgeslapen en pas tegen twaalven in de auto gestapt om het natuur en de dieren van iSimangaliso Wetland Park te bewonderen. Dit zuidoostelijke deel van ZA wordt gedomineerd door diverse meren, rivieren en bebossing. Alles is hier prachtig groen, een zeer prettige aanblik na veel dor landschap van afgelopen dagen.

We betalen entree aan een ietwat chagrijnige dame (die zie je hier overigens niet veel) en rijden het park binnen. Voor ons staan palmbomen afgewisseld door vele struiken en naaldbomen. Deze struiken hebben dorens zo lang en slank als een naald van wel 5 cm. Een goede plek om te verschuilen voor kleinere dieren.

In het Krugerpark zagen we ook veel van deze bijzondere struiken. Ik zal proberen ze op de foto te zetten zodat jullie kunnen zien wat ik bedoel.

Het duurt even voordat we dieren gespot hebben, maar merken dat we lichtelijk verwend zijn als het gaat om ‘wilde’ dieren. Wrattenzwijnen, Zebra’s, Wildebeast en Khudu’s hebben we inmiddels al zo veel gezien dat we voor deze dieren niet lang meer stil staan. We hopen een nijlpaard te spotten in dit, toch wel redelijk dicht bebost gebied.

Wanneer we afwijken van de hoofdweg zijn het de rode- potholes- paden die ons naar de plek van bestemming brengen. Op sommige stukken hebben ze zelfs betontegels/platen aangelegd omdat, wij vermoeden, deze paden onder water kunnen komen te staan en dan niet wegspoelen.

Diverse prachtige uitzichtpunten staan er naast de route waarop je een prachtig uitzicht hebt over het Park. Helaas door de harde wind (zand en takken waaien over de wegen) stonden we hier niet lang.

Op het strand waar je met de auto vlakbij kan komen waaide het zo hard dat je bijna gezandstraald werd en je je uiterste best moest doen om op de vele ‘Rocks’ te blijven staan. Het was eb waardoor we vele krabben zagen lopen, maar wanneer je te dichtbij kwam om ze op de foto te zetten dan waren ze supersnel verdwenen. Jammer, maar welk leuk om de ijverige beestjes te zien. (Nou ja, het waren behoorlijke krabben)

Na een prachtige rit terug vanuit Cape Vidal, het noordelijkste puntje van de toegangspoort van dit park, hebben we we Bavianen gespot. Aan de kant van de weg zaten ze rustig in het open veld.

Eenmaal terug in het centrum hebben we boodschappen gedaan voor het avond eten. Ondanks de nog steeds erg harde wind steken we toch de BBQ aan wat het vlees is hier verrukkelijk en dat vraagt om een Zuid-Afrikaanse Braai.

Op de Fruitmarket tussen de winkels en onze accommodatie hebben we nog een paar mooie souvenirs gekocht. Met de hand gemaakt en onderhandeld met de prijs…. Kost me toch moeite om dit te doen omdat deze mensen het al niet breed hebben. Maar uiteindelijk er een prijs voor betaald waar ik tevreden mee ben en het fruit (1xAnanas, 2x Papaja, 3x Avocado) voor omgerekend €3,- erbij bedongen….

Het valt ons op de mensen hier erg onderdanig en voorzichtig vriendelijk zijn. Wanneer je met ze gaat praten en tussendoor een grapje maakt dan komen ze wat ‘los’ en gaan ze een praatje met je aan. “Thank you sir/madam” is volgens ons niet iets wat ze vaak te horen krijgen. Wanneer wij dit zeggen draaien ze plots hun hoofd om naar ons met een glimlach en wensen ons een hele goede reis verder.

Gelukkig hebben wij onze kids van jongs af aan geleerd: “What you gif is what you get”. En dat zien wij nu ook weer terug. Van onze kinderen wordt niets verwacht en wanneer ze in het Engels terug praten en een gesprekje aangaan dan verschijnt er een glimlach op hun gezicht en zijn we erg vriendelijk naar Xander en Yris Esthelle. Toch vraag ik mij dan af hoe de toerist zich hier profileert. Wij als ‘westerse’ staan toch bekend als vriendelijk volk? Maar het valt mij iedere keer op dat de Zuid-Afrikanen verbaasd zijn over onze vriendelijkheid. Heel bijzonder!

Hoe deze cultuur in elkaar zit ben ik nog niet achter. Zoals het op ons overkomt hebben de ‘blanken’ het voor het zeggen en zijn de meeste Zuid-Afrikanen in dienst van hen.

Gisteravond hebben wij een wasje gedaan en bij gebrek aan waslijn hebben wij een touw gespannen in de ‘hut’ en daar alles opgehangen. Tegen een uur of 11:00 uur stond er een wasrekje voor de veranda. De schoonmaakster had het blijkbaar zien hangen. Toen wij aan het einde van de middag terugkwamen had ze op de veranda nog een wasrekje geplaatst en al onze was, dat binnen hing, er buiten overheen gehangen. Hoe geweldig is dit!

Ze zullen vast enorm gelachen hebben om de diversiteit aan slipjes op deze lijn. Van Cup A en D, Born Giorno boxershort tot knalrode kanten reepjes stof, en alles daar tussenin.

Nu geeft onze BBQ Master; Casper, het signaal dat het eten klaar is. Ik verplaats me naar binnen, de kids vinden het buiten te koud en willen binnen eten, om te smullen van onze Spareribs, Mega stuk Beef, en Kip spiesen.  Het ruikt super lekker, dus dat gaat vast wel lukken!

Ondanks het weer hebben we wederom een mooie dag in Zuid-Afrika!