Dag 7, op weg naar Swaziland

We verlaten om 10:00 uur Elephant Walk Retreat, nadat we op de veranda hebben ontbeten en de apen hebben verjaagd. We waren er al voor gewaarschuwd, maar in een split second pikte een aapje ons geroosterde broodje van het bord. Daarna bleven ze bij ons in de buurt en wegjagen was best lastig. Gelukkig waren ze bang voor de bezem, waarna ze ons met rust lieten en hun ontbijt bij de andere cottages probeerden te jatten.

Met het uitzicht op het Krugerpark en de dieren die we nog zagen lopen concluderen we alle vier dat dit een prachtige locatie is om meerdere dagen te verblijven. Het vriendelijke personeel wijst ons de beste weg naar Swaziland waarna we in de auto stappen om naar het ‘buitenland’ te vertrekken.

Onderweg veranderd het landschap van nagenoeg plat naar bergachtig. Het groen domineert meer naar mate we dichter bij de grens komen. We waren vooraf gewaarschuwd dat we veel tijd moesten uittrekken om door de douane te komen.

De eerste grensovergang is een controle waarmee je wel of niet het land mag verlaten. Hier betaal je ook voor het feit dat je met een auto het land binnen gaat. Bij akkoord mag je doorrijden naar de 2e controle. Nu krijg je het papierwerk, dat ons overigens erg mee viel. De geboorteaktes voor de kids en het internationale rijbewijs hebben we niet hoeven laten zien. Binnen een half uur waren we door de douane en reden we Swaziland binnen.

Dit gedeelte van Swaziland wordt gedomineerd door de bergen. Diverse ‘hoogvlaktes’ passeren we en het valt ons op dat het hier vrij groen is. Ook hier zijn stukken land gebrand. Ze doen dit in de winterperiode om de jonge struiken en gras ruimte te geven om te groeien. Het blijft bijzonder om dit te zien wanneer je met de auto op de ‘snelweg’ naast het vuur en door de rook rijdt.

Het valt ons op dat hier meer dieren en voetgangers van de weg gebruik maken dan automobilisten. Grote vrachtwagens rijden hier veel. Zij zorgen voor het transport van de boomstammen die afkomstig zijn van de vele boomplantage. Dit verklaart mogelijk ook de groene omgeving, want van hetgeen we kunnen zien is de irrigatie goed geregeld.

Een echt drama zijn de wegen hier. We waren al de nodige Potholes gewend, maar deze zijn nog vele malen groter en ben je dus verplicht ze te ontwijken. Niemand kijkt op wanneer je slingerend over de weg gaat 😊

Kleine kinderen lopen alleen over straat wanneer ze van en naar school gaan. Kilometers lang alleen. Wat een enorm contrast met thuis. Sommige kinderen worden in groep 8 nog naar school gebracht….

Onze overnachting op het Milwane Wildlife Sanctuary is een wildreservaat waar een ‘Rest Camp’ op gevestigd is. Het is vergelijkbaar met een Camp binnen het Krugerpark. Er lopen wilde dieren maar hier kun je toch redelijk veilig vrij bewegen. De gevaarlijkste dieren die hier vrij rondlopen zijn krokodillen en nijlpaarden. Maar we verwachten niet dat ze plotseling voor de deur staan.

Onze hut die we gereserveerd hebben licht midden in het centrum van de Rest Camp, tegenover het restaurant en aan de vuurplaatsen. Je moet je voorstellen dat ze hier 3 vuurplaatsen hebben met een muur, stoelen en picknicktafels er omheen. Midden tussen de bomen en de riet gedekte hutten. Op dit terrein lopen Impala’s, Wratten zwijnen, Aapjes, en Kudu’s vrij rond. Af en toe komen ze heel dichtbij om aan je te snuffelen en lopen dan rustig weer verder. De wrattenzwijntjes raden ze aan te vermijden omdat deze plotseling agressief kunnen worden wanneer je dichtbij komt. Gelukkig blijven ze zelf op een gepaste afstand van de mens zodat hier mens en dier goed samen kunnen leven.

Onze hut is klein maar weer erg sfeervol. De bedden zijn voorzien van prachtige klamboes (er zijn diverse open verbindingen naar buiten) en de badkamer voorzien van alles wat we nodig hebben; douche, toilet en wastafel. De kast en een koelkast maken samen met de schilderijen en de leuke kussentjes de hut af.

Anders dan gepland, we wilden gaan mountainbiken, gaan we morgen na het ontbijt paardrijden. Onder begeleiding gaan we 2 uur lang door het landschap rijden. Na een ritje van een half uur op een olifant durven we deze trip te maken. Maar of we er na afloop nog zo over denken…….

(2 uur later)

Net heerlijk gegeten in het restaurant op het park. We hebben hier niet de gelegenheid om zelf te koken en de dichtstbijzijnde winkel is 10 km verderop. De komende dagen zij we aangewezen op de faciliteiten op het park.

Tijdens het eten merkten we dan de mensen ook hier erg onderdanig zijn, tot het verlegen af. De ‘witten’ hebben het nog steeds voor het zeggen en de ‘zwarten’ zijn onderdanig. We vroegen ons af hoe ze Yris Esthelle en Xander zien, maar dit hebben we snel van tafel geschoven omdat we hier niet uit kwamen. Hoe dan ook, de ‘zwarten’ vele malen vriendelijker dan de ‘witten’.

In het hut werden we gewezen op het gebrek aan water. Toilet alleen doorspoelen als dat echt nodig is en korter douchen dan gebruikelijk. Nu vinden wij dat we ons aan moeten passen aan het land dus ook Yris Esthelle moet haar douche beurt tot een paar minuten beperken en dat gaat haar erg goed af. We integreren al helemaal!

Bijzonder is dat we hier om 20:00 uur al het gevoel hebben dat het 22:00 uur. We zijn alle vier om dit tijdstip al redelijk moe en afgelopen dagen duiken we dan ook al vrij vroeg ons bed in. De dag start hier dan ook al erg vroeg. In dat opzicht niet heel veel anders dan thuis, waar de wekker ook om 6:00/7:00 gaat.

Nu gaan we ons onder dompelen in het nachtleven van Swaziland. Dit betekent met een glaasje bij het kampvuur gaan zitten.

Morgen weer een verslag van ons belevenissen op het paard.